Μονο εγω

Χτιζω καινουργιο κοσμο και ανατρεπω τα παντα.Επιστρεφω στα ονειρα.Γινομαι σκονη και σκορπιζομαι παντου μηπως σε βρω.Ο χρονος τρεχει και με γεμιζει πληγες και πανω ριχνει αλατι,ομως δεν με νοιαζει ποια.Μου φαινεται ολογλυκος ο πονος και γω χαμογελαω.Η μυρωδια του παρελθοντος ειναι ακομα εντονη και προσπαθει να βαρυνει την ανασα μου.Ομως εγω αντιστεκομαι και χαμογελαω ξανα και ξανα,γιατι στα ματια σου ταξιδευω σημερα.Στο χωρις ρυτιδες προσωπο σου χτιζω το αυριο και ξαναγεννιεμαι.Στα οχι..τα γλυκοπικρα σου βρισκω τους δρομους της ζωγραφιας και περπατω μοναχος χωρις να με νοιαζει.Ο αγγελος σου απελευθερωνεται και πεταει πλαι μου.Το αιμα των δακρυων σταματα.Με τις λεξεις σου συλλαβιζω τα χρωματα γυρω μου.Κανεις δεν μπορει να μου στερησει το ταξιδι της ζωης μου διπλα σου,μεσα σου...κανεις...ουτε εσυ...Μονο εγω...