Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013

Με χρειαζεσαι

Σε κοιταουσα μεσα στην βροχη και εβλεπα την λαμψη της αστραπης να σε φωτιζει.Αναρωτιεμαι πως περιμενεις να καψω το παρελθον μου και γω ηδη φυσαω τις σταχτες του μεσα μου.Βλεπω τους σκοτεινους οριζοντες και χαμογελαω παγωμενα γιατι ξερω πως τπτ δεν θαναι ιδιο διχως εσενα.Εγω ενα μηδεν,λιγες τελιτσες....Δεν ξερω αν μ αρεσει ναμαι τελειες...Μπορει να σημαινουν πολλα μπορει και τπτ....Μπορει να ερχεται η παυλα μετα.....μπορει να σημαινει ενα μελλον καλυτερο.Προτιμω να ταξεδεψω στην θαλασσα,στο απεραντο γαλαζιο και ας ειναι αφρισμενη και ετοιμη να με καταπιει,μ αρεσει η ελευθερια μου,διπλα σου.Μ αρεσει να ανασαινω μεσα απο σενα.Μ αρεσει να χαμογελας και ας πονας μεσα απο μενα.....Μ αρεσει η μοναξια μου,μαζι με σενα...Δεν θα φυγω ακομα.....με χρειαζεσαι..

Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

Δεν ηρθες...


Δεν ηρθες ποτε κι ας ειχα στα χερια την καρδια μου για να στην φορεσω σαν λουλουδι στα μαλλια,να λαμπει σαν ουρανιο τοξο.Δεν ηρθες ποτε κι ας μοιρασα τισ στιγμες μου σαν νασουν διπλα μου μια ζωη ολακερη
Δεν ηρθες κι ας εγραψα ολακερη την ζωη μου την ιδια την ζωη μου
σε χαρτακια μοιρασμενα ακανονιστα και πολυχρωμα
Δεν ηρθες κι ας σου γεμιζα τον δρομο με ροδοπεταλα
κι ας εκανα το μαυροασπρο εγχρωμο
γεματο ουρανο,γεματο λουλουδια
για να μην κλειστεις μεσα σε μια παλια φωτογραφια
Και γω περιμενα....κι ακομα περιμενω...
με το προσωπο ποια σπαρμενο ρυτιδες
απο τα δακρυα και τις σκεψεις μου για σενα
γεματος απ το σπανιο αρωμα σου
που μυριζα στα ονειρα μου
Γεματος απο την βροχη που ρουφουσαν τα ρουχα μου
στους χειμωνιατικους ερημους δρομους
Αληθεια,ολα αυτα τα ποιηματα,τοσων στιγμων,εσυ δεν ησουν?

Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012

ΓΟΡΓΟΝΑ

Εχεις αλλον παραδεισο ποια και γω την ιδια κολαση.Οπου και νασαι ομως θαμαι αγγελος της καρδιας σου.Εδωσες χρωμα στον αερα που ανεπνεα.Εδωσες σωμα σε καθε μου φαντασιωση,εδωσες φωνη σε καθε τι αφωνο...εδωσες χτυπο σε σταματημενη καρδια.Μια χουφτα αμμο στην ερημο μου την γεμισες νερο να ξεδιψασω,να ζησω λιγο παραπανω.Στο σωμα μου θα χαραξω χιλιες φορες το ονομα σου για να το βλεπεις απ οπου κι αν πετας.Δεν εχω αλλη αντοχη.Θελω να τρξω,να ξαναμπω μεσα στο παραμυθι,να συνατνησω ξανα την νεραιδα μου,ομως εχει παντου συρματοπλεγματα και ματωνω...Ξερω πως αν δεν ακουσω ξανα την φωνη σου να ξεπηδα απο παντου,αν δεν μου την φερει πισω ο ουρανος,τα ποταμια,τα πλοια,ο αερας,τοτε το νερο θα γινει λασπη στο στομα μου,τοτε η καρδια και η ψυχη μου θα νεκρωσουν.Θα γινω παλι ο αγγελος με τα φτερα πεσμενα και τα χερια δεμενα,να περιμενω στην επομενη ζωη μου να σε ξεβρασει η θαλασσα σαν γοργονα...

ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΙ

Τωρα ονειρευομαι κατω απο χαμηλα ταβανια,με ενα φεγγαρι σε αποκρουστικο σχημα.Ενα τιποτα ο κοσμος,απ τα κτιρια μεχρι τα παρκα,απ τους δρομους μεχρι τις θαλασσες.Το βαδισμα μου αναλαφρο,αλαβαστρινο,σαν φαντασμα αιωρειται και ψαχνει τις χαμενες αισθησεις...Την μυρωδια του βρεγμενου χρωματος,την εικονα των αστρων,την γευση του φιλιου,το περπατημα του ξυπολυτου στην αμμο.Το ξεφαντωμα της μεθης,το ανεμελο χαμογελακι,εστω και μισο.Καρδια μου πνιγμενη στ αγκαθια,η ανασα αγκομαχει να βγει στον αφρο της θαλασσας.Φιλι της ζωης απο τους φιλους που αγαπω και αγαπανε,νεραιδες που διωχνουν την θλιψη.Εσυ δεν ξερεις να δακρυζεις,εσυ μοναχα μισεις.Αντιστεκομαι στην δεινη του χρονου,της σκοτεινης οψης μου.Αντιστεκομαι ακομα

Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

Αληθεια

Ο,τι μου δοθηκε ηταν ελαχιστο.Ισως γι αυτο αναζητω την μελωδια απο τα ιχνη σου,μεσα στην νυχτα.Εφυγες πληγωμενη σαν πεταλουδα που πανω της κυλησε μια σταλα βροχη...Στην καρδια μου κραταω ακομα το γραμμα που εγραψες πανω στο τζαμι με την ανασα σου κι ας λθλησαν οι σταγονες μετα απο λιγο.Ησουν σαν την θαλασσα,δεν ανηκες σε κανεναν,ησουν βαθια και μπορουσες να κομματιασεις οταν ηθελες καθε συναισθημα που θα σου αντιστεκοταν.Το στομα σου ομως ενα ροζ τριανταφυλλο,το κορμι σου ηχος και χρωματα που εδινε ζωη στον μαυροασπρο πινακα,το δακρυ σου δεν ειχε πηγη..Αληθεια σου λεω,δεν μπορω να ξεχωρισω φιλους και εχθρους.Αληθεια σου λεω,δεν ξερω αν εχω ακομα καρδια μικρου παιδιου.Αληθεια δεν ξερω αν εφυγες εσυ η εγω...

Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

Δεν....

Σβηνουν τα χναρια σου απ τον οριζοντα,βαδιζοντας στα πολυχρωμα ψεμματα σου.Πινω,καπνιζω και αγγιζω την θαλασσα.Οι ωρες που περασαμε μαζι,γεματες λαμψη,φεγγουν στο σκοταδι για να βλεπω που βαδιζω.Κρατω την ανασα μου γιατι φοβαμαι...Σαν τα φιλια σου ο θανατος με αγκαλιαζει ζεστα,τα φωτα τρεμοπαιζουν.Αυπνος ο ουρανος,αφηνομαι στην νυχτα και ψαχνω την μορφη σου.Δεν υπαρχουν τοιχοι να γραψω,να ζωγραφισω εσενα,δεν υπαρχουν δρομοι να περπατησω μαζι σου και ουτε βρεχει ποια,να κανω ερωτα μαζι σου κατω απο τις σταγονες που κυλουσαν αγρια ομορφα πανω μας.Δεν υπαρχει τπτ,ομως εισαι παντου μεσα μου...

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

Αγαπα με..

Αναμνηση απ την μυρωδια σου και μια φωτογραφια σου.Οι ανθρωποι που αγαπησα και εχασα...μοναξια περα απ την ζωη μου.Χαλασματα σκετα,ερειπια,η μοιτα μου παραπαιει,λουλουδια μαραμενα,κατακοκκινα,ο χορος των αγγελων..Πες μου την ιστορια σου,να ζωντανεψει το ζωγραφισμενο τοπιο...Πες μου τι θες για να δακρυσεις και να κανεις τα κιτρινα φυλλα καταπρασινα...Πες μου πως νιωθεις για να αρχισει η μουσικη να πλημμυριζει τις ψυχες μας.Χαμογελα για να φερεις την ανοιξη,χαμογελα για να γκρεμισεις τον τοιχο μπροστα σου...Αγαπα με...