Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

Πως γινεται...

Αγγελος ολολευκος,χαδι η φωνη σου μεσα του....Πως γιναμε ετσι αληθεια...Εσυ να δακρυζεις και γω να νιωθω το δακρυ να κυλαει στο δικο μου προσωπο?πως γιναμε ετσι...Να αφηνω το νερο να κυλαει ποταμι στο σωμα μου και συ να νιωθεις πως κανουμε ερωτα?τοσο μακρυα....ποτισμενοι μεσα μας ο ενας με τον αλλον..η πρωινη και βραδυνη σκεψη....ομως τοσα αδιεξοδα...πως γιναμε ετσι?εγω να μετραω τα αστρα και συ να κανεις ευχη...εγω να σου στελνω το φεγγαρι για να λαμψεις και συ να το φυσας πανω μου να μπει μεσα στην ψυχη μου...Πως γινεται δυο ψυχες ναναι μια?πως γινεται ο ενας να χαμογελαει για τον αλλον και ο δευτερος να δακρυζει?εσυ και γω,δοσμενοι στην μοιρα,ναμαστε αλλου και δεμενοι μεταξυ μας,να ακουγεται μια ανασα και απο τους δυο....τρελλα ειναι...πως γινεται μου λες?ναμαστε δυο φυλλα στον ανεμο και με τον αερα να σιγοτραγουδαμε τον ιδιο σκοπο?πως γινεται να ταξιδευουμε στο ιδιο ταξιδι και να μην βρισκομαστε ποτε μου λες?πως γινεται να ζουμε το ιδιο παραμυθι και ο ενας να προσπαθει να μπει μεσα την ωρα που ο αλλος βγαινει απο αυτο?δεν μπορει...καπου θα συναντηθουμε....δεν μπορει καπου θα μυρισω το αρωμα σου...δεν μπορει καπου θα ακουσεις το χαμογελο μου....δεν μπορει....σε καποια ζωη δεν θα μας χωρισει τπτ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου