...........

Στιχοι τριγυρνουν στο μυαλο μου,μα εσυ γινεσαι ονειρο απιαστο.Ο ανεμος φυσαει περιεργα και σπρωχνει την ψυχη μου μαζι με τα φυλλα τα κιτρινισμενα,σε αδιακοπο ταξιδι,διχως προορισμο.Ειμαι ελευθερος μα παγιδευμενος.Εικονες μιας ζωης,στα ματια μου αλλαζουν,αγγιγμα απαλο στην καρδια,σαν μελωδια σε τοπιο ζωγραφικης.Μια σταγονα μοναχη,χαλαει την μορφη σου στα ματια μου και κυκαει στο προσωπο μου πρωτογνωρα.Χαζευω την γαληνη σου και η νυχτα μου γινεται θανατος χωρις την ανασα σου.Φυλαω το λιγο γαλαζιο του ουρανου στην τσεπη μου και το μισοφεγγαρο στα μαλλια σου.Το δωματιο εχει γινει σκοτεινο,διχως παραθυρα,γεματο θλιψη.Ομως μεσα απ την χαραμαδα της πορτας μου στελνεις το αρωμα σου,τραγουδας με την ανασα σου και δινεις τα χειλη σου στα δικα μου.Ανασα και φιλι ζωης.Απ την κολαση ρουφηξα την ζωη σου και απ τον παραδεισο εσενα...