Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

Αληθεια

Ο,τι μου δοθηκε ηταν ελαχιστο.Ισως γι αυτο αναζητω την μελωδια απο τα ιχνη σου,μεσα στην νυχτα.Εφυγες πληγωμενη σαν πεταλουδα που πανω της κυλησε μια σταλα βροχη...Στην καρδια μου κραταω ακομα το γραμμα που εγραψες πανω στο τζαμι με την ανασα σου κι ας λθλησαν οι σταγονες μετα απο λιγο.Ησουν σαν την θαλασσα,δεν ανηκες σε κανεναν,ησουν βαθια και μπορουσες να κομματιασεις οταν ηθελες καθε συναισθημα που θα σου αντιστεκοταν.Το στομα σου ομως ενα ροζ τριανταφυλλο,το κορμι σου ηχος και χρωματα που εδινε ζωη στον μαυροασπρο πινακα,το δακρυ σου δεν ειχε πηγη..Αληθεια σου λεω,δεν μπορω να ξεχωρισω φιλους και εχθρους.Αληθεια σου λεω,δεν ξερω αν εχω ακομα καρδια μικρου παιδιου.Αληθεια δεν ξερω αν εφυγες εσυ η εγω...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου